Poortgebouw

Het meest markante in het ontwerp van het poortgebouw is het Engelse vakwerk en het royale dak overstek. Hiermee maakt Egbert van Dijk architecten een verwijzing naar de architectuur van begin vorige eeuw. De romantische gevoelens die in die tijd leefden voor het chalet, de traditionele bouwvorm in de berggebieden van Zwitserland, Savoye en Tirol, kwamen voort uit het feit dat veel rijkere mensen in de 19e eeuw naar Zwitserland trokken als toeristische bestemming en daar geconfronteerd werden met wat zij zagen als "onbedorven bergvolkeren" Hoewel deze stijl gebaseerd is op het chalet, was de interpretatie van de bouwkundige kenmerken hiervan dermate vrij, dat een gebouw in chaletstijl soms niet erg aan een chalet doet denken. In tegenstelling tot een chalet, dat altijd van hout was gebouwd, zijn de meeste in chaletstijl uitgevoerde gebouwen in baksteen gebouwd, maar dan wel voorzien van houten ornamenten. Destijds was het vooral een reactie op de opsmuk van allerlei neoklassieke stijlen. Verantwoord vertaald naar deze tijd blijft dit gedachtengoed verrassen door de stijlvolle helderheid en blijvende moderniteit van het poortgebouw.

Het ontwerp van de ondergeschiktegebouwen verwijst naar oorspronkelijke bijgebouwen van een landgoed, op deze locatie is gekozen voor een oranjerie en een poortgebouw. De architectuur is dus historiserend. In het ontwerp van de aan het landhuis ondergeschikte gebouwen komt tot uitdrukking dat deze dienstbaar zijn aan het hoofdgebouw, ze zijn in massa en uitstraling ondergeschikt aan het landhuis. De gevel van de ondergeschiktegebouwen kennen een meer horizontale geleding; het materiaalgebruik bestaat uit (sier)baksteen, Engels vakwerk met bepleistering , glas en hout. De vormgeving is zorgvuldig en met voldoende details. In de detaillering zijn typische landgoedelementen herkenbaar zodat de eenheid van het landgoed wordt versterkt;